Krasnobrodzki Park Krajobrazowy

Krasnobrodzki Park Krajobrazowy utworzony został w roku 1988 w celu zachowania unikalnych wartości Roztocza Środkowego (ochrony stanowisk chronionych gatunków fauny i flory oraz zwartych kompleksów lasów mieszanych).

Park ma powierzchnię 9390 ha a istotnym jego elementem są zabytki sakralne.

Największą rzeką Parku jest Wieprz. Atrakcją są występujące tu podzboczowe źródła (m.in. objęte ochroną pomnikową źródła w Hutkach i Husinach). W wodach rzeki Wieprz oprócz licznych gatunków ryb występują także raki i bobry.

W Parku występują różnorodne formy geomorfologiczne, jak np. wzgórza ostańcowe, wydmy i suche doliny. Część tych form objętych jest ochroną, np. pomnik przyrody nieożywionej "Wapielnia" koło Ulowa czy też stanowisko dokumentacyjne Kamieniołom.

Około 60% powierzchni Krasnobrodzkiego Parku Krajobrazowego zajmują lasy w których występuje wiele rzadkich i chronionych roślin, np. widłaki, storczyki, wawrzynek wilczełyko oraz rosiczka. Dominującym zespołem leśnym są bory sosnowe oraz bory jodłowe.

Na terenie Parku znajdują się dwa rezerwaty leśne: Święty Roch i Zarośle oraz użytek ekologiczny Belfont. Faunę Parku reprezentują bardzo liczne płazy i gady.