Susiec
Susiec to miejscowość plasująca się na skraju Roztocza Środkowego, Wschodniego, równiny Biłgorajskiej oraz Płaskowyżu Tarnogrodzkiego.
Dogodne położenie na skraju Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej sprawia, że Susiec stał się bardzo atrakcyjną turystycznie miejscowością. Możemy wypocząć tu wśród malowniczych pagórków i urzekających dolin rzek z kaskadami mini-wodospadów, nakarmić zmysły żywicznym zapachem lasów czy spróbować rosnących tu masowo czarnych jagód.
Położenie wsi:
- powiat: tomaszowski, woj.: lubelskie, gmina: Susiec
- strefa numeracyjna: (+48) 84
- pobliskie miejscowości: Zwierzyniec, Górecko Kościelne, Majdan Sopocki, Skwarki
- tablice rejestracyjne: LTM
- kod pocztowy: 22-672
- liczba ludności wg danych z 2006 roku: 1300
Jak dojechać?
- z Warszawy – 307 km (4 godziny 57 minut)
- z Krakowa – 291 km (5 godzin)
- z Wrocławia – 550 km (7 godzin 24 minuty)
- z Lublina – 142 km (2 godziny 22 minuty)
- z Zamościa – 54 km (1 godzina)
- z Tomaszowa Lubelskiego – 17, 5 km (27 minut)
- z Krasnobrodu – 25 km (47 minut)
- z Józefowa – 15 km (20 minut)
Dojazd do Suśca jest bardzo dobry, przez miejscowość przebiega bowiem droga powiatowa Józefów – Tomaszów Lubelski.
Osobowości Suśca:
Sylwester Chęciński – tego nazwiska chyba nikomu nie musimy przedstawiać. Jego filmy, jak "Sami Swoi" czy "Nie ma mocnych" biją w Polsce rekordy popularności, to kultowe realizacje polskiej kinematografii.
Okiem historii:
1582 rok – w tym okresie po raz pierwszy pojawia się w zapiskach historycznych wzmianka o miejscowości,
1643 rok – ordynat Jan Sobiepan Zamoyski, mąż słynnej „Marysieńki” późniejszej królowej Polski, przemieścił tu ze wsi pod Tomaszowem Lubelskim –Szarowoli jedną ze swoich hut żelaza. Stanęła ona w miejscu, jakim było właśnie tzw. „uroczysko Susiec.
Ponad to w tym okresie Zamoyski założył tu staw, którego bazą były znajdujące się na owym uroczysku źródła, a obok stawu powstał młyn wodny na rzece Wieluńce (dziś Jeleń).
Ówcześnie w tym miejscu mieści się współczesny już, choć bardzo zaniedbany staw „Morskie Oko” jak też popadający w ruinę młyn wodny z 1925 r.
1748 rok – dzienniki historyczne podają wzmianki o wsi Skwarki (nazwa ma związek z obecną tu później hutą szkła, w której panował niesamowity „skwar”), która pierwszego stycznia 1989 roku połączona została z Suścem.
1791 rok –Zamoyski zakłada hutę szkła w Parach (dzisiejsza sąsiednia wieś Paary), oprócz tego w sąsiadującej z Suścem Rybnicy powstają: 4 młyny, folusz (zakład produkcji sukna), 4 karczmy i browar. Tym sposobem Par wraz z Rybnicą i Suścem stały się w XVIII w. jednym z największych ośrodków przemysłu metalurgicznego i szklarskiego Ordynacji Zamojskiej.
1800 rok – jak przystało na rozrastającą się miejscowość, w Suścu wierni rozpoczynają budowę (lata 1796-1818) i wznoszą sanktuarium modlitewne. Początkowo jest to kościół drewniany, po 50 latach (lata 1862-1868) jednak zostaje on zmodernizowany i przekształcony na murowany. Co ciekawe, znaczna część wyposażenia kościoła pw. Św. Jana Nepomucena w Suścu przywędrowała tu z cenionego, wyburzonego klasztoru bazylianów, znajdującego się nieopodal Suśca. Klasztor ów wzniesiono 6 kilometrów od Suśca w rozwidleniu potoku Jeleń i rzeki Tanew na wzgórzu o nazwie Kościółek.